عمل ناخنک چشم

ناخنک چشم چیست؟

ناخنک چشم (Pterygium) یک بیماری چشمی است که معمولاً به شکل یک رشته یا یک مثلث کوچک از بافت رنگی متصل به سکلرا (پوشش سفید چشم) ظاهر می‌شود و به طور عمده در امتداد ناحیه بیرونی چشم، به سمت مرکز آن، رشد می‌کند.

این بیماری معمولاً به دلیل تحریک مزمن از سوی اشعه ماوراء بنفش (UV) ناشی از نور خورشید، گرد و غبار، باد و سایر عوامل محیطی رخ می‌دهد. آسیب‌های ناشی از تحریکات محیطی باعث ایجاد تغییرات در بافت‌های چشم می‌شود که در نهایت منجر به رشد ناخنک چشم می‌شود.

ناخنک چشم

ناخنک چشم چیست؟

ناخنک چشم (Pterygium) یک بیماری چشمی است که معمولاً به شکل یک رشته یا یک مثلث کوچک ظاهر می‌شود و به طور عمده در امتداد ناحیه بیرونی چشم، به سمت مرکز آن رشد می‌کند.

علت بوجود آمدن ناخنک چشم چیست؟

عواملی مثل عوامل ژنتیکی و برخورد مداوم با اشعه UV خورشید، گرد و غبار، آلودگی هوا باعث ناخنک چشم می شود.

علایم و نشانه‌های ناخنک چشم چیست؟

قرمزی و التهاب، خارش و سوزش، احساس وجود بدنه خارجی در چشم، و کاهش وضوح دید از نشانه های ناخنک چشم است.

درمان ناخنک چشم چیست؟

استفاده از قطره‌ها و کرم‌های چشمی ضد التهاب، استفاده از قطره‌های مرطوب کننده چشم و روش های لیزر و جراحی برای درمان ناخنک موثر است.

چطور از ناخنک چشم پیشگیری کنیم؟

محافظت در مقابل گرد و غبار و باد، استفاده از قطره‌های مرطوب کننده چشم، چک منظم توسط چشم‌ پزشک و تغذیه سالم از بروز ناخنک چشم جلوگیری می کند.
 
 

نیاز به مشاوره یا خدمات دارید:

نیاز به مشاوره یا خدمات دارید؟

توضیحات

فهرست مطالب

ناخنک چشم (Pterygium) یک بیماری چشمی مزاحم و رایج است که معمولاً به علت تحریکات محیطی نظیر تابش UV خورشید، گرد و غبار و باد رخ می‌دهد. این بیماری با ظاهر یک رشته یا مثلث کوچک از بافت رنگی در ناحیه بیرونی چشم و سکلرا همراه است و می‌تواند عوارضی نظیر قرمزی، سوزش، و احساس بدنه خارجی در چشم ایجاد کند. درمان ناخنک چشم ممکن است شامل استفاده از داروهای ضد التهابی، عینک آفتابی، قطره‌های مرطوب کننده، و در موارد پیشرفته‌تر، جراحی چشم باشد.

 

علت بوجود آمدن ناخنک چشم

بوجود آمدن ناخنک چشم معمولاً به عوامل محیطی و جغرافیایی، همچنین عوامل زیستی و ژنتیکی برمی‌گردد. برخی از عوامل کلیدی که می‌تواند به بروز ناخنک چشم منجر شود عبارتند از:

تابش ماوراء بنفش خورشید (UV):

برخورد مداوم با اشعه UV خورشید، به‌ویژه در مناطق با آفتاب فراوان، می‌تواند بافت‌های چشم را تحریک کند و رشد ناخنک چشم را آغاز کند.

عوامل محیطی مانند گرد و غبار و باد:

تماس مکرر با گرد و غبار و تحریکات دیگر محیطی می‌تواند بافت‌های چشم را تحریک کرده و به رشد ناخنک چشم منجر شود.

آلودگی هوا:

افرادی که در مناطق با آلودگی هوا زندگی می‌کنند، ممکن است بیشتر در معرض عوامل تحریک‌کننده قرار بگیرند که باعث بروز ناخنک چشم شود.

عوامل ژنتیکی:

برخی از افراد ممکن است ارثی تمایل به بروز ناخنک چشم داشته باشند و در این صورت، احتمال ابتلا به این بیماری در آنها بیشتر است.

استفاده نادرست از عینک آفتابی یا عدم استفاده از آن:

عدم استفاده از عینک آفتابی یا استفاده از عینک‌های کم‌کیفیت که به اندازه کافی اشعه UV را فیلتر نمی‌کنند، می‌تواند باعث تحریک بافت‌های چشم و رشد ناخنک چشم شود.

ترکیبی از این عوامل می‌تواند منجر به بروز ناخنک چشم شود، ولی معمولاً اشعه UV خورشید و عوامل محیطی مانند گرد و غبار و باد به عنوان عوامل اصلی تحریک کننده برشمرده می‌شوند.

تشخیص ناخنک چشم

تشخیص ناخنک چشم عمدتاً از طریق معاینه بالینی توسط چشم‌پزشک انجام می‌شود. پزشک با استفاده از دستگاهی به نام اسلیت لامپ (slit lamp) چشم بیمار را به دقت بررسی می‌کند. این دستگاه به پزشک امکان می‌دهد تا ساختارهای مختلف چشم از جمله ملتحمه و قرنیه را با بزرگنمایی بالا مشاهده کرده و هرگونه رشد غیرطبیعی را تشخیص دهد. همچنین، در صورت لزوم، پزشک ممکن است آزمایش‌های تکمیلی مانند عکس‌برداری از سطح چشم را نیز انجام دهد تا اندازه و تأثیر ناخنک بر قرنیه را ارزیابی کند. تشخیص به موقع و دقیق می‌تواند به پیشگیری از عوارض جدی‌تر و انتخاب بهترین روش درمان کمک کند.

عوارض ناخنک چشم

عوارض ناخنک چشم می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

  1. تحریک و التهاب: ناخنک چشم ممکن است باعث قرمزی، تورم و تحریک چشم شود. این علائم ممکن است با احساس سوزش یا خارش همراه باشد.
  2. خشکی چشم: ناخنک می‌تواند تولید اشک را تحت تأثیر قرار داده و باعث خشکی چشم شود. این مشکل ممکن است با استفاده از قطره‌های چشمی مرطوب‌کننده بهبود یابد.
  3. اختلال در دید: در موارد پیشرفته، ناخنک ممکن است به قرنیه نفوذ کند و باعث تغییر شکل آن شود، که می‌تواند منجر به اختلال در دید شود. در این صورت، دید تار یا تغییرات در وضوح دید ممکن است رخ دهد.
  4. آستیگماتیسم: رشد ناخنک می‌تواند باعث تغییر شکل قرنیه و ایجاد آستیگماتیسم شود که ممکن است نیاز به اصلاح با عینک یا لنز داشته باشد.
  5. ایجاد زخم: در موارد نادر، ناخنک می‌تواند باعث ایجاد زخم روی قرنیه شود که ممکن است نیاز به درمان‌های ویژه داشته باشد.

 

شیوع ناخنک چشم

شیوع ناخنک چشم (Pterygium) به وسیله عوامل محیطی و جغرافیایی تحت تأثیر قرار می‌گیرد. این بیماری در مناطقی با شرایط آب و هوایی گرم و خشک و با افتراق بیشتر در میزان تابش UV از خورشید، شیوع بیشتری دارد. بنابراین، مناطقی که دارای آفتاب فراوان هستند و مردم در آنجا به طور مداوم با تابش نور خورشید مواجه هستند، بیشترین شیوع ناخنک چشم را دارند.

عوامل دیگری نیز ممکن است بر شیوع این بیماری تأثیر بگذارند، از جمله:

  • تعداد ساعاتی که افراد در معرض نور خورشید قرار می‌گیرند، به عنوان مثال کشاورزان، صیادان، ورزشکاران و…
  • عوامل ژنتیکی: مطالعات نشان داده است که برخی از افراد ممکن است ارثی تمایل به بروز ناخنک چشم داشته باشند.
  • عوامل محیطی دیگر مانند آلودگی هوا، آب و هوای خشک، غبار، آلودگی هوای داخلی، استفاده از عینک آفتابی و محافظتی مناسب در برابر اشعه UV.

به طور کلی، در مناطقی که شرایط آب و هوایی گرم و خشک و تابش خورشید فراوان است، شیوع ناخنک چشم بیشتر است. این بیماری معمولاً در افراد بالای 30 سال و بیشتر در آنها رخ می‌دهد، اما می‌تواند در هر سنی اتفاق بیفتد.

علایم و نشانه‌های ناخنک چشم

ناخنک چشم ممکن است در ابتدا بدون علائم و نشانه‌ای خاص ظاهر شود، اما با گذر زمان و رشد بیشتر، علائم و نشانه‌های خاصی ظاهر می‌شود. برخی از علائم و نشانه‌های معمول ناخنک چشم عبارتند از:

ظاهر ناخنک:

این بیماری معمولاً به شکل یک رشته یا یک مثلث کوچک از بافت رنگی ظاهر می‌شود که به سکلرا (پوشش سفید چشم) متصل است. این ناخنک ممکن است از لبه داخلی یا بیرونی چشم شروع شود.

قرمزی و التهاب:

قرمزی و التهاب در ناحیه پیرامونی ناخنک چشم معمولاً به وضوح مشاهده می‌شود.

خارش و سوزش:

بسیاری از افراد با ناخنک چشم احساس خارش و سوزش در ناحیه متأثر می‌کنند.

احساس وجود بدنه خارجی در چشم:

برخی از افراد ممکن است احساس کنند که یک بدنه خارجی در چشم دارند یا احساس داشته باشند که چیزی در چشم آنها قرار گرفته است.

کاهش وضوح دید:

در موارد پیشرفته‌تر، ناخنک چشم می‌تواند به قسمت‌های اصلی دید چشم تأثیر بگذارد و باعث کاهش وضوح دید شود.

درمان ناخنک چشم

درمان ناخنک چشم ممکن است شامل روش‌های مختلفی باشد، که انتخاب درمان مناسب به عواملی مانند اندازه و موقعیت ناخنک، علائم مرتبط، وضعیت عمومی بیمار و ترجیحات فردی بستگی دارد. در زیر، چندین روش درمانی خانگی و درمان جراحی برای ناخنک چشم ذکر شده است.

روش‌های درمان خانگی ناخنک چشم

درمان خانگی ناخنک چشم عمدتاً بر کاهش علائم و جلوگیری از پیشرفت بیشتر این عارضه تمرکز دارد. در زیر به برخی از روش‌های مؤثر خانگی برای مدیریت ناخنک چشم اشاره می‌شود:

استفاده از قطره‌ها و کرم‌های چشمی ضد التهاب:

از داروهای ضد التهابی مانند قطره‌ها یا کرم‌های چشمی استفاده می‌شود تا التهاب در ناخنک کاهش یابد و علائم مرتبط با آن مهار شود.

استفاده از عینک آفتابی:

استفاده از عینک آفتابی با فیلتر UV مناسب می‌تواند به کاهش تحریکات محیطی و جلوگیری از پیشرفت ناخنک کمک کند.

اجتناب از عوامل تحریک‌کننده
سعی کنید از قرار گرفتن در معرض باد شدید، گرد و غبار و مواد شیمیایی محرک خودداری کنید. استفاده از کلاه‌های لبه‌دار نیز می‌تواند در محافظت از چشم‌ها موثر باشد.

رطوبت‌ساز هوا

استفاده از دستگاه‌های رطوبت‌ساز در محیط‌های خشک می‌تواند به حفظ رطوبت چشم‌ها و کاهش خشکی کمک کند.

تغییر سبک زندگی

در صورت امکان، زمان کمتری را در محیط‌های باز و زیر نور شدید خورشید سپری کنید و در صورت لزوم از محافظ‌های چشمی استفاده کنید.

عمل جراحی ناخنک چشم

جراحی:

در موارد پیشرفته‌تر وقتی که ناخنک چشم باعث مشکلاتی مانند اختلال در دید شده و یا علائم مزاحم بیشتری ایجاد می‌کند، جراحی ممکن است لازم باشد. در جراحی ناخنک چشم، ناخنک از روی سطح چشم برداشته می‌شود و اغلب بافت‌های پوششی دیگری برای جلوگیری از بازگشت آن استفاده می‌شود. این عمل، تا حدودی مشابه عمل آب مروارید و عمل آب سیاه است.

لیزر:

در برخی موارد، جراحی با استفاده از لیزر نیز ممکن است مورد استفاده قرار گیرد برای برداشتن ناخنک چشم.

آمادگی قبل از جراحی ناخنک چشم

در اینجا چند نکته کلیدی برای آمادگی قبل از جراحی ناخنک چشم آورده شده است:

  1. مشاوره با پزشک: یک جلسه مشاوره با چشم‌پزشک برگزار کنید تا وضعیت چشم‌هایتان به دقت بررسی شود و جزئیات مربوط به جراحی و نتایج مورد انتظار مورد بحث قرار گیرد.
  2. آزمایش‌های پیش از عمل: ممکن است پزشک انجام برخی آزمایش‌ها یا بررسی‌های تصویری از چشم را برای ارزیابی دقیق‌تر وضعیت ناخنک و سایر ساختارهای چشم توصیه کند.
  3. اطلاع از داروهای مصرفی: تمامی داروهایی که مصرف می‌کنید، شامل داروهای تجویزی، داروهای بدون نسخه و مکمل‌ها را به پزشک اطلاع دهید. ممکن است لازم باشد برخی از این داروها قبل از جراحی قطع شوند یا تنظیمات خاصی برای آن‌ها انجام شود.
  4. توقف مصرف داروهای خاص: پزشک ممکن است از شما بخواهد مصرف داروهای رقیق‌کننده خون (مانند آسپرین و وارفارین) را چند روز قبل از جراحی متوقف کنید تا خطر خونریزی کاهش یابد.
  5. استفاده از قطره‌های چشمی: ممکن است پزشک قطره‌های چشمی خاصی را برای استفاده در روزها یا هفته‌های قبل از جراحی تجویز کند تا التهاب کاهش یابد یا عفونت پیشگیری شود.
  6. ترتیب دادن همراه: برای روز جراحی، هماهنگ کنید که یک همراه شما را تا محل جراحی ببرد و بعد از عمل نیز شما را به خانه برگرداند، زیرا بعد از جراحی ممکن است به دلیل استفاده از داروهای بی‌حسی و آرام‌بخش قادر به رانندگی نباشید.
  7. پرهیز از آرایش و محصولات عطرآگین: در روز جراحی، از استفاده از آرایش چشم و محصولات معطر خودداری کنید، زیرا ممکن است خطر عفونت را افزایش دهند.
  8. آمادگی روانی و استراحت کافی: سعی کنید شب قبل از جراحی به اندازه کافی استراحت کنید و از نظر روانی برای انجام جراحی آماده باشید.

مراقبت بعد از جراحی ناخنک چشم

مراقبت‌های بعد از جراحی ناخنک چشم بسیار مهم است تا بهبودی سریع‌تر و عوارض کمتری داشته باشید. در اینجا نکات کلیدی برای مراقبت پس از جراحی آورده شده است:

  1. استفاده از قطره‌های چشمی: پزشک معمولاً قطره‌های چشمی آنتی‌بیوتیک و ضد التهابی تجویز می‌کند. این قطره‌ها به پیشگیری از عفونت و کاهش التهاب کمک می‌کنند. طبق دستور پزشک، به طور منظم از این قطره‌ها استفاده کنید.
  2. پوشش محافظ چشم: بعد از جراحی، پزشک ممکن است چشمتان را با یک پوشش محافظ بپوشاند تا از عفونت و آسیب‌های احتمالی جلوگیری کند. این پوشش را به مدت توصیه شده نگه دارید.
  3. اجتناب از لمس و فشار دادن چشم: تا زمان بهبودی کامل، از لمس و فشار دادن چشم جراحی شده خودداری کنید.
  4. پرهیز از فعالیت‌های سنگین: فعالیت‌های سنگین و ورزش‌های شدید را تا زمانی که پزشک اجازه نداده است، انجام ندهید. این فعالیت‌ها می‌توانند فشار داخل چشم را افزایش داده و بهبودی را مختل کنند.
  5. حفاظت از چشم در برابر نور خورشید: عینک آفتابی با محافظت UV استفاده کنید تا از چشمان خود در برابر نور خورشید محافظت کنید. این کار می‌تواند به کاهش تحریک و ناراحتی کمک کند.
  6. استفاده از داروهای تجویزی: تمامی داروها و قطره‌های تجویزی را طبق دستور پزشک مصرف کنید. حتی اگر احساس بهبودی می‌کنید، مصرف داروها را تا پایان دوره تجویز شده ادامه دهید.
  7. پرهیز از آب و گرد و غبار: تا زمان بهبودی کامل، از شنا کردن و قرار گرفتن در محیط‌های پر گرد و غبار خودداری کنید.
  8. آگاهی از علائم هشدار: در صورت تجربه درد شدید، کاهش ناگهانی دید، افزایش قرمزی یا تورم، یا خروج ترشحات غیرعادی از چشم، فوراً با پزشک خود تماس بگیرید.

عمل ناخنک چشم چقدر طول میکشد؟

عمل جراحی ناخنک چشم معمولاً بین ۳۰ تا ۴۵ دقیقه طول می‌کشد، اگرچه مدت زمان دقیق آن ممکن است بسته به پیچیدگی مورد و روش جراحی مورد استفاده کمی متفاوت باشد. این جراحی به صورت سرپایی و تحت بی‌حسی موضعی انجام می‌شود، به طوری که بیمار نیازی به بستری شدن ندارد و معمولاً می‌تواند پس از عمل به خانه بازگردد. در طول جراحی، پزشک با استفاده از ابزارهای دقیق، بافت ناخنک را برداشته و ممکن است بافت سالم از ناحیه دیگری از چشم (معمولاً از زیر پلک) را برای پوشش ناحیه جراحی استفاده کند تا از عود مجدد ناخنک جلوگیری کند.

آیا عمل ناخنک چشم نیاز به بیهوشی دارد؟

عمل جراحی ناخنک چشم عموماً نیازی به بیهوشی عمومی ندارد و به صورت سرپایی تحت بی‌حسی موضعی انجام می‌شود. در این روش، پزشک از قطره‌های چشمی یا تزریق‌های بی‌حسی برای بی‌حس کردن چشم و ناحیه اطراف آن استفاده می‌کند، بنابراین بیمار در طول جراحی هیچ دردی احساس نمی‌کند. بی‌حسی موضعی باعث کاهش خطرات مرتبط با بیهوشی عمومی، بهبودی سریع‌تر و امکان بازگشت سریع‌تر به فعالیت‌های روزانه می‌شود. در برخی موارد خاص و نادر، ممکن است پزشک تصمیم بگیرد از آرام‌بخش‌های خفیف یا بیهوشی عمومی استفاده کند، اما این بستگی به شرایط خاص بیمار و توصیه‌های پزشک دارد.

تفاوت ناخنک با آب مروارید چیست؟

ناخنک و آب مروارید دو بیماری چشمی متفاوت با علل، علائم و محل‌های درگیری مختلف هستند. ناخنک (Pterygium) یک رشد غیرطبیعی و خوش‌خیم از ملتحمه چشم است که به سمت قرنیه پیشروی می‌کند و می‌تواند باعث تحریک، قرمزی و اختلال در دید شود. این عارضه اغلب به دلیل قرار گرفتن مداوم در معرض نور خورشید، باد و گرد و غبار ایجاد می‌شود. در مقابل، آب مروارید (Cataract) به کدر شدن عدسی طبیعی چشم گفته می‌شود که معمولاً با افزایش سن رخ می‌دهد و منجر به تاری دید، کاهش وضوح دید و مشکلات دید در شب می‌شود. درمان ناخنک بیشتر شامل مراقبت‌های محافظتی و جراحی در موارد شدید است، در حالی که آب مروارید عمدتاً با جراحی تعویض عدسی درمان می‌شود.

بهترین دکتر عمل ناخنک چشم در سعادت آباد

دکتر سیدرضا کیایی افشار به عنوان یکی از متخصصان برجسته چشم پزشکی در سعادت آباد شناخته می‌شود. ایشان دارای تجربه و تخصص بالقوه در جراحی‌های ناخنک چشم می‌باشند و مراجعین خود را با دقت و حرفه‌ای ترین روش‌ها مورد بررسی و درمان قرار می‌دهند. دکتر کیایی افشار در کلینیک دایان به طبابت می پردازند.

کلینیک دایان، مرکز عمل ناخنک چشم در تهران

کلینیک چشم دایان یک مرکز تخصصی در حوزه جراحی و زیبایی چشم است که انواع جراحی‌های چشمی را انجام می‌دهد، از جمله عمل ناخنک چشم. با داشتن تجربه و تخصص در این زمینه، پزشکان و تیم درمانی کلینیک دایان مراقبت حرفه‌ای و با کیفیت را برای بیماران فراهم می‌کنند. این کلینیک با استفاده از تجهیزات پیشرفته و روش‌های مدرن، به بیماران خود خدمات با کیفیت و مطمئن را ارائه می‌دهد.

پیشگیری از ناخنک چشم

پیشگیری از ناخنک چشم می‌تواند از طریق اقداماتی از جمله محافظت از چشم‌ها در برابر عوامل محیطی آسیب‌زا و انجام تغییراتی در رفتارهای روزمره صورت گیرد. در زیر، تعدادی از راهکارهای پیشگیری از ناخنک چشم ذکر شده است:

استفاده از عینک آفتابی:

هنگامی که در معرض نور خورشید هستید، استفاده از عینک آفتابی با فیلتر UV مناسب می‌تواند از تحریکات مضر نور خورشید جلوگیری کند و به کاهش خطر بروز ناخنک چشم کمک کند.

محافظت در مقابل گرد و غبار و باد:

در محیط‌های پر گرد و غبار و یا در مواجهه با باد، استفاده از عینک محافظ یا عینک استاندارد می‌تواند از تحریکات محیطی ورودی به چشم‌ها جلوگیری کند.

استفاده از قطره‌های مرطوب کننده چشم:

استفاده از قطره‌های مرطوب کننده چشم می‌تواند به حفظ رطوبت چشم‌ها و کاهش خشکی آنها کمک کند که می‌تواند از بروز ناخنک چشم جلوگیری کند.

اجتناب از دود و آلودگی هوا:

تلاش برای اجتناب از مواجهه با دود سیگار، دودی از آشپزخانه، آلودگی هوا و عوامل دیگری که می‌توانند به التهاب چشم منجر شوند، می‌تواند به کاهش خطر بروز ناخنک چشم کمک کند.

بازدید منظم از پزشک چشم‌پزشک:

انجام بازدیدهای منظم از پزشک چشم‌پزشک می‌تواند از زودتر تشخیص و درمان هرگونه مشکلی که ممکن است منجر به ناخنک چشم شود، کمک کند.

تغذیه سالم:

تغذیه مناسب و متنوع که حاوی مقادیر مناسبی از ویتامین‌ها و مواد مغذی است می‌تواند به سلامت چشم‌ها کمک کند و خطرات بروز برخی بیماری‌های چشمی را کاهش دهد.

جمع بندی

در مقاله حاضر، ناخنک چشم به عنوان یک مسأله پزشکی مطرح شده و علل، علائم، روش‌های تشخیص، و درمان این بیماری بررسی شده است. اقدامات پیشگیری موثری نیز برای کاهش خطر بروز ناخنک چشم ارائه شده است. با توجه به اهمیت این مسأله و اثرات آن بر کیفیت زندگی افراد، شناخت دقیق این بیماری و اجرای اقدامات پیشگیری و درمانی مناسب، می‌تواند به بهبود سلامت چشم و افزایش راحتی و کیفیت زندگی افراد کمک کند.

نیاز به مشاوره یا خدمات دارید:

نیاز به مشاوره یا خدمات دارید؟

با دوستان خود به اشتراک بگذارید:

ارسال در واتساپ
ارسال در تلگرام
ارسال در لینکدین
انتشار در فیسبوک
ارسال با ایمیل
پرینت مطلب
فهرست مطالب

بیش از 5000 عمل آب مروارید
بیش از 250 عمل حذف عینک
بیش از 300 عمل بلفاروپلاستی

طراحی و توسعه توسط کاسبی

درحال آپلود

0%
Call Now Button